Afvalrapers in Jakarta
Leven van en met afval
Indonesië heeft zo zijn eigen manier van afvalverwerking en recycling. In Jakarta zijn meerdere vuilnisbelten. Velen staan midden in de stad, soms aan de voet van moderne kantoor- en wooncomplexen. Want afval is vaak ook een inkomstenbron.
Op de vuilnisbelten wordt huisvuil en grofvuil gedumpt en daar vindt nog enige vorm van nascheiding plaatsvindt. De rest wordt vaak verbrand. Indonesia’s National Plastic Action Partnership schat dat slechts 10% van de 6,8 miljoen ton plastic in Indonesië wordt gerecycled. De helft wordt verbrand en de rest beland op straat of via de rivieren in de oceanen. Indonesie is na China de grootste bijdrager van de plasticsoep.
Aan de rand van de stortplekken begint vaak al weer een sloppenbuurt. Ook in de sloppen heb je weer kleinere afvalpunten, waar je bijvoorbeeld plastic en karton kan inleveren voor geld. Zo vindt er ook daar nog recycling plaats. Als is het minimaal. Het zwerfafval vormt een bescheiden inkomstenbron voor een deel van de sloppenbewoners. Ze rapen vooral petflesjes en drinkbekers Een volle juten zak levert bij een inleverpunt zo’n 25.000 rupiah op. Dat is iets meer dan 1,25. Genoeg voor een maaltijd.
Veel afvalrapers hebben een simpele woning en leven tussen hun geraapte afval. Dat is vaak niet meer is dan een stukje grond met een woning van golfplaten. Of nog simperler; een zeil hebben gespannen tussen twee bananenbomen.
